Country Selector: Nederland
De intensive care-afdeling (ICU) speelt een cruciale rol in de moderne gezondheidszorg door gespecialiseerde zorg te verlenen aan patiënten die in kritieke toestand verkeren of nauwlettend toezicht en intensieve behandeling nodig hebben. Het constante piepen van alarmen en de hoge geluidsniveaus op deze afdelingen hebben echter geleid tot bezorgdheid over alarmmoeheid bij zorgverleners en de impact op het welzijn van patiënten.
In dit artikel gaan we dieper in op het concept van een 'stille IC', een revolutionaire aanpak waarmee de IC getransformeerd wordt door middel van innovatieve digitale technologieën en verbeterde interoperabiliteit.
In de drukke IC-omgeving telt elke seconde. Alarmen zijn van onschatbare waarde bij de bewaking van patiënten, geven realtime feedback over vitale functies en waarschuwen artsen voor afwijkingen van normale parameters. Of het nu gaat om een daling van de zuurstofsaturatie of een onregelmatige hartslag, tijdige interventie kan het verschil maken tussen leven en dood. Zonder alarmen zouden zorgprofessionals onwetend zijn over subtiele veranderingen in de conditie van de patiënt, wat de veiligheid en het welzijn van de patiënten onder hun zorg in gevaar brengt.
Ondanks hun onmisbare rol zijn alarmen op de IC een slachtoffer geworden van hun eigen succes. Naarmate de medische technologie zich verder ontwikkelt, is het aantal bewakingsapparaten per patiënt exponentieel toegenomen, wat leidt tot een toename van alarmen. Wat vroeger een nuttig middel was, is nu een muur van lawaai geworden, waardoor verpleegkundigen voortdurend worden overspoeld met een overvloed aan waarschuwingen. De geluidsniveaus op de IC hebben niet alleen invloed op het herstel en het welzijn van de patiënt, maar ook op de productiviteit en focus van het personeel. Het door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) aanbevolen geluidsniveau voor ziekenhuizen is 's nachts slechts 35 dB. De werkelijke geluidsniveaus liggen gewoonlijk 42-60 dB, ver boven de richtlijn (1) .
Het probleem met lawaai en alarmen op de IC is niets nieuws. In het artikel van Cvach uit 2012 wordt 'alarmmoeheid' geïdentificeerd als het grootste technologische gevaar van medische hulpmiddelen (2).
Het probleem van alarmmoeheid wordt versterkt door het wereldwijde tekort aan zorgverleners. Met een grote vraag naar IC-bedden en een tekort aan gekwalificeerd personeel, werken zorgverleners vaak op hun limiet en moeten ze tegelijkertijd meerdere ballen hoog houden. Het hoge aantal alarmen draagt alleen maar bij aan hun belasting, wat het stressniveau verergert en bijdraagt aan burn-out en een gebrek aan productiviteit. In een omgeving waar beslissingen in een fractie van een seconde leven of dood kunnen betekenen, kan de belasting van alarmmoeheid op het moreel en welzijn van het personeel niet worden overschat.
Toenemende digitalisering belooft een revolutie in patiëntenzorg. Elektronische medische dossiers, telemedicine en bewakingssystemen op afstand bieden ongekende mogelijkheden om de efficiëntie en de resultaten te verbeteren. Het snelle tempo van de digitalisering heeft echter ook onbedoelde bijeffecten met zich meegebracht, waaronder het aantal alarmen op de IC. Ziekenhuizen streven ernaar om voorop te blijven lopen en moeten de delicate balans vinden tussen innovatie en onbedoelde bijwerkingen, zoals alarmmoeheid.
Gezien deze uitdagingen is de behoefte aan innovatieve oplossingen om alarmmoeheid aan te pakken nog nooit zo dringend geweest. Van geavanceerde algoritmen tot contextbewuste alarmsystemen, de continue verbeterslag naar een stille IC gaat door. Door de cruciale rol van alarmen in de veiligheid van patiënten te erkennen, de impact van alarmmoeheid op zowel artsen als patiënten te erkennen en de belofte van de digitalisering van de gezondheidszorg te omarmen, kunnen we de weg uitstippelen naar een betere toekomst voor intensive care-geneeskunde.
Onderzoek toont aan dat een overmatige hoeveelheid aan alarmen en geluid kunnen leiden tot slaapgebrek en delirium bij IC-patiënten, wat het herstel aanzienlijk vertraagt
In de onvermoeibare strijd tegen alarmmoeheid komt technologie naar boven als krachtige bondgenoot, die innovatieve oplossingen biedt om dit wijdverspreide probleem te beperken.
De behoefte aan innovatieve oplossingen om alarmmoeheid tegen te gaan was nog nooit zo dringend. Traditionele alarmsystemen overspoelen verpleegkundigen met een groot aantal alarmen, wat leidt tot ongevoeligheid, waardoor het herstel van patiënten in gevaar komt. Daarom is er een groeiende vraag naar technologieën die niet alleen de frequentie van onnodige alarmen verminderen, maar er ook voor zorgen dat er snel gereageerd wordt op kritieke alarmen.
In de snelle wereld van intensive care-afdelingen (ICU's) telt elke seconde, naadloze communicatie en snelle responstijden zijn van het grootste belang. In deze omgeving is de interoperabiliteit van medische hulpmiddelen een gamechanger, die alarmbeheer transformeert en de patiëntenzorg verbetert.
Interoperabiliteit verwijst naar het vermogen van verschillende medische apparaten, systemen en softwaretoepassingen om gegevens naadloos uit te wisselen en te interpreteren. In de context van de IC stelt interoperabiliteit apparaten als monitors, beademingsapparaten, infuuspompen en bedside terminals in staat om effectief met elkaar te communiceren, wat gecoördineerde zorg en gestroomlijnde workflows mogelijk maakt.
Door gegevens van meerdere apparaten te integreren op een uniform platform, krijgen artsen in realtime een uitgebreid overzicht van de patiëntstatus. Dit maakt het mogelijk om beter geïnformeerde beslissingen te nemen en tijdig in te grijpen. Bij Ascom gebruiken we deze technologie al met onze Silent Medical Alarm-oplossing, die het mogelijk maak compatibele medische apparaten aan het bed* (pompen, beademingsapparaten, enz.) in de stille modus te zetten. Alarmmeldingen van deze apparaten worden verzonden als alarmen waarop gereageerd moet worden naar de smartphones van aangewezen zorgprofessionals.
Interoperabele medische apparaten stroomlijnen workflows door de gegevensuitwisseling en alarmescalatieprocessen te automatiseren. In plaats van handmatig tussen verschillende systemen te schakelen, kunnen artsen hun aandacht richten op kritieke taken, wat de cognitieve belasting vermindert en de efficiëntie verbetert.
Interoperabiliteit vergemakkelijkt de optimalisatie van middelen op de IC. Door gebruik te maken van deze gegevens kunnen ziekenhuizen apparaten strategischer inzetten, zodat elke patiënt het juiste niveau aan bewaking en zorg krijgt en onnodige alarmen worden voorkomen.
Het project 'Smart and Silent ICU', in samenwerking met het Erasmus Medical Center, Dräger en B. Braun, onderzoekt de voordelen van medische technologie die in een netwerk gekoppeld is. De Silent Medical Alarms-oplossing van Ascom is erop gericht om alarmen aan het bed te dempen, waardoor een rustige patiëntomgeving ontstaat en zorgverleners tegelijkertijd belangrijke alarmen ontvangen. Een ander project van het Universitair Medisch Centrum Utrecht, richt zich op het beoordelen van de relevantie van alarmen met behulp van Ascom-oplossingen.
Dit project heeft tot doel een naadloos ecosysteem te creëren waarin medische hulpmiddelen intelligent communiceren en alarmen worden geprioriteerd op basis van klinische relevantie. Door gebruik te maken van de principes van interoperabiliteit en contextgebaseerde alarmfiltertechnologie te ontwikkelen, is het de bedoeling om een zogenaamde 'stille ICU' te creëren, waar medische apparatuur stil blijft terwijl relevante alarmen efficiënt worden doorgegeven aan degenen die ze nodig hebben, en waar de onzichtbare patiënt zichtbaar wordt.
Interoperabiliteit tussen medische hulpmiddelen is essentieel voor het concept. Daarom is het bijzonder spannend om te zien dat enkele van 's werelds grootste leveranciers van medische apparatuur betrokken zijn bij dit baanbrekende project.
Het is van essentieel belang om technologische vooruitgang te omarmen en een cultuur van innovatie binnen de gezondheidszorg te bevorderen. Door nieuwe digitale oplossingen te implementeren en prioriteit te geven aan interoperabiliteit tussen technologieleveranciers, kunnen zorginstellingen de patiëntenzorg ondersteunen en de klinische resultaten beïnvloeden.
De visie van een stille IC gaat verder dan het stilzetten van alarmen. Het symboliseert een paradigmaverschuiving naar een meer patiëntgerichte en efficiënte zorgomgeving.
Tot slot is de weg naar een stille IC-afdeling geëffend met innovatie, samenwerking en een vastberaden inzet voor het herstel en het welzijn van patiënten. Door geluidsoverlast te minimaliseren, alarmmoeheid te verminderen en naadloze communicatie tussen apparaten te bevorderen, luidt een stillere IC-afdeling een nieuw tijdperk in de gezondheidszorg in.
Vergeet niet dat in de stille ICU de stilte boekdelen spreekt.
Lees meer https://www.ascom.com/solutions/hospitals-acute-care/solutions/silent-medical-alarms/
1. WHO noise levels: Falk SA, Woods N. Hospital noise: levels and potential health hazards. The New England Journal of Medicine. 1973;289:774–81.
2. Cvach, M. (2012). Monitor Alarm Fatigue: An Integrative Review. Biomedical Instrumentation & Technology, 46(4), pp.268-277
3. Xie H, Kang J, Mills GH. “Clinical Review: The Impact of Noise on Patients' sleep and the Effectiveness of Noise Reduction Strategies in Intensive Care Units”. Crit Care. 2009;13(2):208. doi: 10.1186/cc7154. Epub 9 maart 2009.
* Compatible bedside medical devices must support the silencing feature, as defined in EN 60601-1-8 as distributed alarm system.
Nu ziekenhuizen technologie als de stille IC blijven omarmen, zijn we een stap dichter bij een toekomst waarin alarmen niet alleen lawaai zijn, maar zinvolle notificaties om de veiligheid en het welzijn van patiënten te ondersteunen.
